تفاوت ها در زندگی زناشویی

✳️ زوج های شاد از رابطه جنسی منحصر به فرد بودن شان لذت می برند و با هم رشد می کنند. پس وقت و انرژی خود را برای شبیه کردن همسرتان به خودتان تلف نکنید.

❇️ هر چه شناخت تان از یک فرد بیشتر می شود جنبه های بیشتری کشف می کنید که در آن ها با او متفاوتید، نه فقط به خاطر اینکه عشق در اوایل رابطه کورتان می کند بلکه بدان جهت که هر چه در طول زندگی با هم گام بر می دارید و پیش می روید تفاوت های تان ممکن است در تجربیاتی که به آن ها دست می یابید خود را نشان دهند. اگر بپذیرید که تفاوت ها بخشی اجتناب ناپذیر از یک رابطه عاشقانه هستند می توانید کشف کنید چگونه به جای آنکه علیه شان بجنگید به درستی با آن ها کنار بیایید. در اینجا فهرستی از حوزه هایی که گاه تفاوت در آن ها برای رابطه زناشویی مشکل می آفرینند ارائه شده است:

🔹رفتار: هر کسی به روشی متفاوت کارها را انجام می دهد. شاید این روش با روش شما برای غذا پختن، ظرف شستن، یادداشت گذاشتن، خرید کردن، پیامک فرستادن یا مرتب کردن منزل یکی باشد، شاید هم نباشد.

🔹احساسات: اگر روش ابراز احساسات زن و شوهر متفاوت باشد ممکن است شرایط به نوعی برای شان سخت شود. شاید این تفاوت تنها در این باشد که یکی از لطیفه ای که دیگری را می خنداند خنده اش نمی گیرد، شاید هم عوامل عصبانیت و رنجش آن ها فرق داشته باشند.

🔹دوستان و اقوام و خانواده همسر : زن و شوهرها اغلب در نوع ارتباطی که با اقوام و دوستان خود برقرار می کنند با هم فرق دارند. بعضی ها بیش از دیگری حرف می زنند، بیشتر رازهای خود را بازگو می کنند، بیشتر دیگران را دعوت می کنند یا پر سر و صداتر و یا ساکت ترند.

🔹عقاید: اختلاف عقیده ممکن است در هر سطحی وجود داشته باشد از مسائل ساده ای مثل اینکه رنگ آبی به شما می آید یا نه تا مسائلی مثل انتخاب بهترین تیم فوتبال تا برسد به مسائلی که بالقوه مهم هستند مانند فلسفه و ایدئولوژی تان در زندگی.

🔹سلایق: ممکن است تفاوت میان زن و شوهر در نوع غذای مورد علاقه، سرگرمی، محیط خانه، تفریحات، دوستان و روابط جنسی مورد پسندشان بروز کند.

عشق یعنی اینکه معشوق برایمان مهم باشد و او را کانون توجه و تمرکز قرار بدهیم.
عشق فقط یک هیجان ذهنی نیست بلکه مهارتی است که به دقت، توجه، رفتارهای سنجیده و مناسب و حضور ذهن نسبت به معشوق و آنچه برای معشوق مهم است نیاز دارد. اگر به معشوق توجه نکنیم و چیزهایی را که برای او مهم است، فراموش کنیم، عشقمان خودخواهانه می‌شود.
علت اینکه عشق انسان را به پختگی می‌رساند این است که ما را از «خودشیفتگی» و «خودمحوری» می‌رهاند و دیگری را به اندازه خودمان مهم می‌کند. اینجاست که عشق این امکان را به ما می‌دهد که مسیر زندگی را 2 نفره پیش ببریم و در خوشی‌ها و سختی‌های آن با دیگری سهیم شویم.
عشق‌ورزی به این شکل نیاز مبرم به توجه به دیگری دارد.

#دکتر فرهنگ هلاکویی